‘s Nachts
sluipen de pieten over de daken om cadeautjes rond te brengen bij kinderen die
een echte schoorsteen hebben. Het is al bijna licht als twee kinderen uit het
dorp een piet op het dak zien zitten. Wat zou hij daar doen? Zit hij daar voor
zijn plezier? Zit ie vast? Of doet hij aan schoorsteenzitten? De politie, de
brandweer, de radio en de tv, iedereen komt kijken. Niemand weet het en dat is
maar goed ook. Zwarte piet is namelijk vast blijven zitten in de schoorsteen
omdat hij te dik is. Hij heeft veel te veel gegeten. Hij jammert wat af daar
boven. Gelukkig krijgt hij al gauw gezelschap van een oma die hem vanuit haar
dakraam ziet zitten. De andere pieten komen kijken en proberen te helpen.
Misschien is het een oplossing om zeep in de schoorsteen te smeren? Of
misschien wel een terug in de tijddrankje? Niets helpt!. Kleindochter Annabel
komt een kijkje nemen en probeert tegelijkertijd de pieten zover te krijgen dat
zij meedoen aan haar sponsorloop. Hilariteit op het dak. Maar zwarte pieten
komen altijd met oplossingen en oma draagt ook haar steentje bij.
.
De spelers die dit stuk gaan spelen, hebben er zin in
om twee weekeinden voorstellingen te spelen waarbij hun grootste doel is de
kinderen te laten lachen. Ze maken er samen een prachtige zwarte
pietenvoorstelling van. Dit jaar doen mee; Lara Molenkamp, Liesbeth Meijer,
Fons Bennink, Inge Vermorken, Greet Juffermans, Linda Ruiz Karsens en Anneke
Terra van de toneelgroepen Panatius en Forento. Een jaarlijks
samenwerkingsverband dat al 27 jaar een traditie is.
. .
Ook dit jaar is het verhaal
bedacht, geschreven en geregiseerd door Marie Louise Middelhoff. Het decor is gebouwd door de decorploeg van
Pancratius. De kleding wordt verzord door Greet Verkleedt.
8 december 2010