Moederfiguur
van Alan Ayckbourne
De personeelsvereniging Castricum verzorgde op 4 en 5 april een toneelavond en -middag.
Forento trad op met de eenakter Moederfiguur, van Alan Ayckbourne,
Pancratius speelde de eenakter Liefde op de zesde verdieping van John Patrick.
Twee geslaagde voorstellingen in de kantine van Gemeentewerken.
Op de eerste avond kwam Forento eerst wat moeilijk op gang. Maar na een
herstart kwam er vaart in en speelden Annemieke Ratsma, Vera Glorie en
Gosse Zoet
een mooie voorstelling. Het leven van Lucy (Annemieke) draait om haar
kinderen. Haar man is uit haar leven verdwenen, het kan haar niet veel
schelen. Als buurvrouw
Rose (Vera) poolshoogte komt nemen, wordt ze ook als kind behandeld.
Maar een moeder biedt ook troost, zeker in de strijd met haar man Terry
(Gosse). Die wordt door
Lucy goed op zijn nummer gezet. Uiteindelijk gaan Rose en Terry als
zoete kinderen weer naar huis. "Kinderen", verzucht Lucy,"je zou ze!".
Annemieke was goed op dreef als de doorgedraaide moeder. En Gosse en
Vera speelden mooi de overgangen van volwassen mensen naar soms
opstandige, maar uiteindelijke gezeggelijke kleuters.
Na
de pauze was Pancratius aan de beurt met een kluchtige eenacter, die
met verve over de planken werd gebracht. De conclusie van de
organisatoren en spelers: een leuke opzet voor een
avondje toneel, leuk om dat samen met Pancratius te doen en voor
herhaling vatbaar.
terug naar de homepage